در مورد چگونگی تصویب قانون عصای سفید، جالبه بدانید که در سال ۱۹۲۱ میلادی جیمز بیگز عکاس انگلیسی که در سانحه‌ای بینایی خود را از دست داده بود، برای مراقبت از خود موقع رفت و آمد در خیابان‌های اطراف محل زندگیش، ابتکار استفاده از عصای سفید را به کار برد. بعد از آن دو پژوهشگر آمریکایی قانون عصای سفید را نوشتند و ۱۵ اکتبر به عنوان روز جهانی نابینایان یا قانون عصای سفید تعیین شد.

عصای سفید یک ابزار مهم حرکتی برای افراد نابینا یا کم بیناست و به نوعی یکی از نمادهای استقلال فرد نابینا هم محسوب می‌شود چون به او در رفت و آمدش کمک فراوانی می‌کند.

عصای مخصوص نابینایان به رنگ سفید رنگ آمیزی شده تا به راحتی در هر شرایط نوری قابل دیدن باشد. البته انواع مختلفی از عصای سفید وجود دارد مثل عصای بلند، عصای راهنما، عصای شناسایی، عصای نگهدارنده و عصای بچه. اما همه‌ی این عصاها به عنوان یک ابزار حرکتی استفاده نمی‌شوند. به عنوان مثال استفاده ازعصای شناسایی، به افراد دیگر اعلام می‌کند که فرد حامل آن عصا دارای مشکل بینایی است، اما این عصا به عنوان یک ابزار حرکتی محسوب نمی‌شود.

در باره‌ی اهمیت این روز این نکته را هم بگوییم که در سال 2011 باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا، از روز ایمنی عصای سفید، به‌عنوان روز برابری آمریکاییان نابینا یاد کرد.  در ایران هم روز بیست و سوم مهر، روز عصای سفید نامیده شده است.

در ادامه قصد داریم، به مناسب ۱۵ اکتبر روز عصای سفید نکاتی را درباره‌ی رفتار صحیح با نابینایان با شما در میان بگذاریم:

• بهتر است قبل از انجام هر کمکی نظر فرد نابینا را در مورد کمک به او جویا شویم.
• اگر فرد نابینا از ما برای راه رفتن کمک خواست؛ اجازه بدهیم تا او بازوی ما را بگیرد و از هل دادن و گرفتن او خودداری کنیم.
• اگر وارد جمع یا مکانی شدیم که فرد نابینایی در آنجاست خودمان را  به او معرفی کنیم و موقع ترک محل هم  به او بگوییم که داریم آن محل را ترک می‌کنیمم
• مستقیماً با خود شخص نابینا حرف بزنیم و برای صحبت با او شخص دیگری را واسطه قرار ندهیم. چون این افراد قادر هستند به‌خوبی مفهوم کلام ما را درک کنند و پاسخ بدهند.
• مراقب باشیم تا با فرد نابینا بلند صحبت نکنیم. چرا که این افراد معمولاً حس شنوایی قوی دارند.
  
  
   
• هنگام آدرس دادن به افراد نابینا به جای این که به او بگوییم به راست یا به چپ بپیچد، بهتراست بگوییم به سمت دست عصای سفید یا سمتی که عصا ندارید بپیچید. چون گفتن چپ یا راست در او ایجاد سردرگمی می‌کند.  معیار ما برای جهت‌دهی باید دستی باشد که عصا در آن هست.
• موقع عبور از چهار راه‌هایی که چراغ قرمز دارند، اگر رهگذر نابینایی را کنار خود حس کردیم و خواستیم از چهار راه بگذریم، طوری‌که او هم متوجه شود با خود زمزمه کنیم که " چه خوب که چراغ برای عابرپیاده سبز شد حالا می‌تونم برم"
• مکان وسایل اتاق یک فرد نابینا را تغییر ندهیم. حتی اگر به نظرمان اتاقش نامنظم یا نامرتب به چشم بیاید.
• موقع سرو غذا برای فرد نابینا توصیف کنیم که غذا چیست. به او درباره‌ی مکان بشقاب، قاشق و چنگال هم توضیح بدهیم.

  امیدواریم با رعایت این نکات کوچک اما مهم بتوانیم زندگی را برای عزیزان نابینا یا کم بینا دلنشین‌تر کنیم.