منتظر نشانه های رتینوپاتی دیابتی نباشید

فرد هنگامی که قند خونش بالا است یا  زمان شروع به استفاده از انسولین، ممکن است دچار تاری دید شود. اما ممکن است چشمان او آسیب ببیند حتی اگر  تفاوتی در دید او نباشد. به همین دلیل است که لازم است حداقل یک بار در سال  معاینه چشم انجام شود.

رتینوپاتی دیابتی

چشم پزشک از یک رنگ مخصوص برای ردگیری عروق خونی استفاده خواهد کرد. این کار می تواند موجب تورم در شبکیه شود (که در آن تصاویر در داخل پشت چشم فرد فوکوس می شوند) و بینایی را کاهش  دهد. گردش خون ضعیف باعث ایجاد عروق خونی جدید و ضعیف در  رشد شبکیه می شود. این عمل می تواند  فرد را ابتلا به خونریزی کند و همچنین می تواند منجر به از بین رفتن دید و همچنین جدا شدگی شبکیه شود.

جراحی لیزری

در مراحل اولیه رتینوپاتی دیابتی، پزشک فرایندی به نام فوتوکواگولاسیون شبکیه pan retinal photocoagulation  با یک لیزر انجام می دهد تا بخش های زیادی از شبکیه که در آن عروق خونی غیر طبیعی رشد می کند، تخریب  کند. درمان کانونی کمتر رایج  نیز  از  لیزر  استفاده می کند. رگ های خونی را مهر و موم می کند و  از نشت و رشد  جلوگیری می کند. این عمل جراحی دید چشم را  به قبل بر نمی گرداند، اما با مراقبت های بعدی،  تقریبا می توان تا 90٪ از نابینایی فرد پیشگیری کرد.

درمان ضد VEGF

این روش، یک روش درمانی جدیدتر برای نگهداری و بهبود بینایی ، مخصوصا در افراد مبتلا به ادمای  ماکولا دیابتی است که در ورم مرکز شبکیه وجود دارد. نحوه کار به این صورت است فرد تزریق دارویی را به صورت ژل در داخل چشم خود می گیرد. با این عمل پروتئین مورد نیاز برای رشد عروق خونی متوقف می شود. اما این یک درمان نیست. باید عمل تزریق ادامه پیدا کند. درمان و اثرات طولانی مدت این روش هم اکنون در حال مطالعه است.

ویترکتومی

در مراحل پایانی رتینوپاتی دیابتی - اگر شبکیه جدا شده باشد یا مقدار زیادی خون به چشم بیاید، ممکن است این عمل را برای حذف بافت زخم، خون و مایع ابری از داخل چشم پیشنهاد دهد. ویترکتومی می تواند دید فرد را بهبود بخشد.

چه کسی رتینوپاتی دیابتی  می گیرد؟

در نهایت، تقریبا همه افراد مبتلا به دیابت به رتینوپاتی دیابتی مبتلا می شوند. هرچه زمان ابتلا به بیماری دیابت بیشتر باشد، احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی نیز بیشتر است. اگر فرد نتواند به خوبی قند خون خود کنترل کند و یا فشار خون بالا یا کلسترول داشته باشد، خطر ابتلایش به این بیماری بیشتر خواهد بود. همچنین  سیگار نکشیدن در بهبود آن موثر است.

گلوکوم

اگرچه گلوکوم سبب ایجاد هاله های روشن یا حلقه های رنگی در اطراف نور می شود، اما معمولا نشانه ای ندارد. می توان فشار داخل چشم را با قطره یا با لیزر یا جراحی معمولی کاهش داد. اگر با این روش درمان نشد، فشار چشم می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و باعث از بین رفتن بینایی و حتی نابینایی شود. در حالی که افراد بالای 40 سال در بیشترین خطر هستند، افراد مبتلا به دیابت نیز 40 درصد بیشتر از دیگران در خطر این بیماری قرار دارند.

آب مروارید

آب مروارید موجب می شود تا عدسی چشم  حالت ابری داشته باشد. این عمل  نور را مسدود می کند و همه چیز به نظر می رسد که مبهم است. کنترل ضعیف قند خون می تواند روند ابتلا به آب مروارید  را سریعتر کند.  افراد دیابتی 60٪  بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به آب مروارید هستند  (و احتمالا  در سن کمتر) . جراحی می تواند عدسی ابری را با یک  نوع عدسی مصنوعی شفاف جایگزین کند، اما بعد از آن گاهی اوقات رتینوپاتی دیابتی  بدتر می شود.

به چشم پزشک مراجعه کنید

 هنگام کاهش ناگهانی دید (یا حالتی که  "پرده" در جلوی چشم به نظر می آید)، چشمک زدن،  دوبینی یا درد شدید یا فشار چشم  حتما به پزشک مراجعه کنید.

 به محض بروز این علائم:

کدورت دید

سایه یا امواج شناور در دید

اعوجاجی یا موج دار دیدن خطوط صاف

منبع:  webmd