علمی-پژوهشی
گریز از تبعات نامطلوب عینک های واقعیت مجازی
یافتههای پیشین دانشمندان نشان میداد که عینکها و برنامههای کاربردی واقعیت مجازی، سلامتی انسانها را تهدید میکنند. بهتازگی پژوهشگران موفق شدند که راه جدیدی برای پیشبینی و مقابله با بیماری سایبری یا بیماریهای ناشی از فناوریها و ابزار واقعیت مجازی پیدا کنند.

یافتههای پیشین دانشمندان نشان میداد
که عینکها و برنامههای کاربردی واقعیت مجازی، سلامتی انسانها را تهدید میکنند.
بهتازگی پژوهشگران موفق شدند که راه جدیدی برای پیشبینی و مقابله با بیماری
سایبری یا بیماریهای ناشی از فناوریها و ابزار واقعیت مجازی پیدا کنند.
بیماری سایبری یا بیماری واقعیت مجازی هنگامی رخ میدهد که فرد در آماج
یک محیط مجازی قرار گیرد و درواقع این بیماری، بیماری حرکت ناشی از واقعیت مجازی
است.
شایعترین علائم این بیماری ناراحتی عمومی، سردرد، حالت تهوع،
استفراغ، عرق کردن، خستگی، خوابآلودگی، اختلال در خواب و بیحسی است. به نظر
پزشکان حالتهای تهوع و ناراحتی میتواند ساعتها پس از انجام بازیها و استفاده
از ابزار واقعیت مجازی مانند آموزش مهارت و توانبخشی بالینی ادامه داشته باشد.
این پژوهش درهای جدیدی برای پیشگیری از ابتلا به
بیماریهای واقعیت مجازی ایجاد کرده است.
سيماس ویچ (Seamas Weech)
از حوزهی کینزیولوژی (Kinesiology) یا حرکتشناسی و از پژوهشگران
این پروژه تحقیقاتی در این رابطه گفت: «علیرغم مزایایی که ابزار و برنامههای
واقعیت مجازی دارند، بیشتر کاربران آن بیش از یک دوره نمیتوانند از آن استفاده
کنند چراکه پس از استفاده دچار بیماری سایبری میشوند.»
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت: « نتایج
تحقیقات ما نشان میدهد که این امر تا حدی ناشی از تفاوت در نحوهی استفاده از دید
افراد برای کنترل تعادل آنها است. ما مدل پیشبینیمان را تغییر و رفع اشکال کردهایم
و باید تحمل افراد را در استفاده از آن مورد ارزیابی قرار دهیم.»
این پژوهشگران در مرحلهی بعد، چندین
حسگر حرکتی مانند کنترل تعادل و حساسیت حرکت خود را از 30 فرد سالم متعلق به سنین
18 تا 30 سال ارزیابی کردند. آنها شرکتکنندگان این برنامه مطالعاتی را باهدف پیشبینی
شدت بیماری حرکتی بررسی و مشاهده کردند که افراد تحت تأثیر شبیهساز قرار میگیرند.
شرح کامل این مطالعات و نتایج حاصل
از آن در آخرین شماره مجله فیزیولوژی عصبی (Neurophysiology) منتشرشده و قابلدسترس است.
منبع: سیناپرس